Δίχως Λόγια..

                                     HΛΙΑΣ ΡΑΠΑΤΑΣ
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το κενό που δημιουργήθηκε στην καρδιά.. 
Χθες βράδυ, τα ξημερώματα συγκεκριμένα, σε τροχαίο δυστύχημα χάθηκε ένας πολυαγαπημένος μας φίλος.. Στην ηλικία μας, παιδί ούτε 18 χρονών.. Ηλίας Ράπατας

Το Facebook έχει κατακλυστεί με "Καλό ταξίδι" , " Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό", " Δεν το πιστεύω.. " και πολλά άλλα σχόλια από παιδιά που νιώθουν την ίδια λύπη και θρηνούν αυτό τον αδικοχαμένο χαμό του.. 

Ας πούμε " Καλό ταξίδι, φίλε μας.. "
Για το χαμόγελο που πάντα συνόδευε την παρουσία σου και για τον άτσαλο τρόπο σου να κάνεις τη κάθε στιγμή ξεχωριστή, για την αγάπη που έτρεφες για τους φίλους σου, τη μουσική και τη ζωή..
Γιατί ήσουνα εσύ.. Δεν σε αποχαιρετώ, δεν θα σου πω αντίο.. Γιατί θα είσαι πάντα εδώ..
Στην καρδιά μου ζωντανή τη μνήμη σου θα κρατήσω όσο ο χτύπος της κρατάει το ρυθμό..

Kαι τα σχόλια πολλά.. Για σένα Ηλία..

Μάθιου Χ.

Θα σε αφήσω και εγώ με ένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια...Σε κάθε συναυλία παίζαμε μαζί...Τώρα δεν νομίζω να αξίζει άλλος την θέση σου...Καλό ταξίδι αδερφέ μου Ηλία...Θα σε έχω πάντα στην καρδιά μου και κάθε ήχος από ντραμς που ακούω θα μου θυμίζει εσένα και μόνο εσένα...Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ...

Spiros Thanasas

Καλό ταξίδι Ηλιάκο...... :(18/2/2012
Vasw Deligianni

Πάντα θα θυμόμαστε το γλυκό σου χαμόγελο! Κρίμα κ άδικο που έφυγες νωρίς..... Καλό σου ταξίδι!♥
♥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΆΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ♥

ElenitCa Xita

Καλό ταξίδι ρε Ηλία να σαι καλά εκεί που είσαι :/

Μαρια Λιω.

καλο ταξιδι.....να σαι καλα εκει πανω...:(:'(

ALexhs Stuck

kalo taxidi agorina !! na sai kala ekei psula pou vriskesee !!

Geo Nikas

κρίμα και άδικο....Ηλία θα μας λείψεις, θα σε εχουμε παντα στη καρδια μας

Kavlolux O Fxakias

euxomai kalo ta3idi sto filaraki m .. Na einai kala ekei pou einai . :'/

Ntina Rf

καλο ταξιδι...................................

Eva Gazka

kalo ta3idii...... :'(

Ektoras Dirt

kalo ta3idi re hlia!!!!!

Altzenakos Blaugrana

Καλο ταξιδι φιλε...Γαμω τα μηχανακια !!!

Dafni Theodorou

Καλο ταξιδι!!! </3 :'(

Stellaki Klimi

gamimena mixanakia.. :@@ :'(

Amateo Oetama

kalo ta3idi file mou. ♥
8a se 8imomaste gia panta. ♥

Andreas Kwnstantinou

ti na pw... oti k na pw einai ligo... kalo taksidi filaraki... twra 8a sai 8umamai panta xamogelasto, enan mikro aggelo...

Rania Tzima

‎:(

Mixalis Pro

‎18-2-2012 adio hlia!!!

Γεωργία Μπότσιου

Όπως όλοι λοιπόν ας πενθίσω και εγώ για τον Ηλία μέσα από το φβ...Να γαληνέψει η ψυχή σου αγορίνα μου...θα σε θυμόμαστε για πάντα :'(

Gwgw KrmltCa

Να είσαι καλά εκεί ψηλά..

GiØutzin RØu

kalo ta3idi file m...!!!

Ιωάννα Τ.

Άδικη ζωή..Ένα μεγάλο ΑΝΤΙΟ...κολομηχανάκι..:'/

Mary Tragou πφφφφ,καλο ταξιδι στο παιδι:(

Maria Kel'

‎:/...

EiSai Oti Agapaw

R.I.P..
Krima na xanontai paidia stn asfalto.. :(

Giwta Pap

δεν μπορω να το πιστεψω ακομα :(

Dimitris Xrysikos

liako kalo taksidi aderfe tha eisai panta stis kardies mas....kai na mas prosexeis apo ekei psila!!!!!!
17/2/12

Mitsaki Vgenopoulou

υπαρχουν τοσα πολλα γιατι...ΓΙΑΤΙ να χανονται μερα με τν μερα τοσα πολλα παιδια??? ΓΙΑΤΙ να μην υπαρχει καποιος περα απο τους πολυ δικους σου ανθρωπους να τους αποτρεψει να κανουν κατι πλ ασχημο για τον εαυτο τους??? ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΑΘΕ...ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΣΧΗΜΟ...:/ :'(

Alexoo To Arouri

po0tana.zwh..gt.t.afhneic.n.cumbaino0n.ola.a0ta..?gamw..:@

Eva Mnl καλο ταξιδι............ :(

Ελενη Κ.

ΝΑ ΣΕ ΣΩΣΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ Σ'ΕΙΧΕ ΣΒΗΣΕΙ:'|
και στον νου μου πάλι τα'φερα, όλα αυτά που είχαμε ζήσει:'|
..Γιατι Π(Ο)ΤΕ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΩ:'( Συγγνωμη που δε σε εσωσαααα:'| . .30-4-08. .

Ηλιααα..ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ:(

Kostas Alimatidis kalo taksidi re file!!!na prosexeis!!!)':

George Endgame

Το ποτό μαζί με τιμόνι σκοτώνει...όχι άλλο αίμα στην άσφαλτο...Σέ έναν άτυπο πόλεμο οι νέοι σκοτωνόμαστε (χωρίς να το θέλουμε βέβαια) μεταξύ μας. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα χάνονται τόσο άδικα ζωές.Αφήνουν πίσω τους γονείς ,παιδιά, αδέρφια να κλαίνε...Μπορούμε να κανουμε κάτι? Μπορούμε πιστευώ αρκεί κάποια στιγμή να προβληματιστούμε,να παραδειγματιστούμε,να αγαπάμε πάνω από όλα τον ευατό μας,να σκεφτόμαστε τα άτομα που μας αγαπάνε και μας νοιάζονται,να έχουμε αντίληψη και να σεβόμαστε οτιδήποτε οδηγούμε,είτε αυτοκίνητο είτε μηχανή και να ξεκινήσουμε να οδηγήσουμε λέγοντας "πρέπει να προσέχω στο δρόμο,κυκλοφορούν συνάθρωποι μου και είμαι υπεύθυνος οδηγός με αντίληψη και θα έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα".ΟΙ ΖΩΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ...ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΑΔΙΚΑ...

Tasos Andrianos

Καλο ταξιδι ηλια...να προσεχεις και να μας προσεχεις απο κει ψηλα αδερφε ♥

Andriani Kl

dn mporw na apodextw oti h zwh einai toso adikh...:( kalo ta3idi ... egw 8a skeftomai oti mas xamogelas apo ekei pshla opws ekanes panta ! :(

Eleftheria Dam

‎:( Θα λειψει σε ολους μασ.......

Dēlta Nightshāde

Καλο ταξιδι φιλε,να προσεχεις εκει που εισαι...θα τα ξαναπουμε καποτε!

Elpida Andreou ΔΕ ΘΕΛΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΥ..ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ ΘΕΛΩ:'(

Memos Krhtikos

ΚΟΛΟΜΗΧΑΝΑΚΙΑ...

Mitsakos Colonos

‎18/2/2012 EFUGES ADIKA..APO ENA GAMIMENO MIXANAKI..

Vagelis Vg

KAΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΗΛΙΑ !!

Jo Neni Tcou Coloniotisa

Θα είσαι στην καρδιά μας για πάντα...δεν θα σε ξεχάσουμε πότε θα σε θυμόμαστε μια ζωή!! για ΠΆΝΤΑ και για ΠΆΝΤΑ! ♥

Anastasia Roka

Εφ' όσων τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ό, τι έγινε μακάρι η ψυχή σου να βρεί την ηρεμία και την γαλήνη που της αξίζει...
Καλό ταξίδι Ηλία!

Apostolis Evaggelis

kalo taksidi file mou na prosexeis ekei pou pas...to astro sou esvise nwris alla esy tha meineis gia panta stis kardies mas kai stis mnimes mas s'agapameee!!!!KALO SOU TAKSIDI KAI NA MAS PROSEXEIS APO TIN GEITONIA TWN AGGELWN :(

Elisavet Kritsotalaki

εφυγες και ολα μοιαζουν ονειρο κακο δεν μπορω να καταλαβω μοναχα κοιτω.

Nikos X III

ΠΩΣ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΖΩΗ....

Ελενη Κ.

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ...

Myrtaki ಌ Musics

Συλλυπητήρια στους γονείς του Ηλία.. Δεν ξέρω πως θα αντέξουν και θα αντιμετωπίσουν τον άδικο χαμό του γιου τους.. 
18.02.2012 ( Δυστυχώς.. )

Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας - Θεατρική Ομάδα του 52ου Λυκείου!

Γεια σας μαθητές και μαθήτριες του 52^ου Λυκείου Αθηνών!


Μια ερώτηση μόνο.. Τι κάνατε στις 23 Ιουνίου? Υποθέτω πως καθόσασταν σπίτι, μιλούσατε στο Facebook ακούγοντας μουσική, ή είχατε βγει με τους φίλους σας ή ακόμα και μπορεί να κοιμόσασταν!  Μα αν ξέρατε πως στο θεατράκι του 52^ου Λυκείου Αθηνών διαδραματιζόταν το θεατρικό έργο του Σαίξπηρ « Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» με πρωταγωνιστές λυκειόπαιδα που όχι μόνο υποδύονται ρόλους, αλλά χορεύουν και παίζουν ζωντανή μουσική, θα ερχόσασταν? Μη βιαστείτε να απαντήσετε,  στην ερώτησή μου, μα συνεχίστε να διαβάζετε..


Ας αρχίσω να διηγούμαι την ιστορία μας.. Μια παρέα είμαστε και εμείς ! Στο μάθημα της Χημείας, από την κυρία Κόγκα, ειπώθηκαν οι λέξεις « θεατρική ομάδα».. και ξάφνου κινήθηκε το ενδιαφέρον μας αμέσως! Την ρωτήσαμε για περισσότερες λεπτομέρειες και με το πλατύ της χαμόγελο , όπως πάντα, και το βλέμμα της γεμάτο χαρά όρισε κι όλας την πρώτη μας πρόβα! Οφείλω να ομολογήσω πως οι πρώτες πρόβες ήταν μισοτελειωμένες, διότι ως αρχάριοι ηθοποιοί και κυρίως ως μαθητές τις μετατρέψαμε σε στιγμή διαλείμματος! « Με αλήτες και με λυκειόπαιδα που κατέχουν το μυαλό ενός 10χρονου έμπλεξες! Τι περίμενες?» της έλεγαν ειρωνικά οι άλλοι καθηγητές. Μα η κυρία Ζωή Κόγκα , γιατί Ζωή το όνομά της και ζωή δίνει στους γύρω της, δεν είναι τέτοιος προκαταληπτικός άνθρωπος! Μια μητέρα θα μπορούσες να την περιγράψεις.. με μια ζεστή αγκαλιά και έναν καλό λόγο στα χείλη της πάντα! Αγαπάει τα παιδιά του σχολείου σαν να ταν δικά της παιδιά! Πλησίασε και μου είπε κάποια λόγια τα οποία δεν τα χω πει ποτέ σε κανέναν, ούτε στα παιδιά της ομάδας.. « Πιστεύω σε εσάς! Θα τα καταφέρετε και όχι μόνο θα πετύχει η παράσταση αλλά θα γίνετε και ομάδα! »

Με έναν μαγικό τρόπο αυτός ο άνθρωπος μας μετέδωσε την πίστη του και αρχίσαμε αμέσως την οργάνωσή μας. Και βρεθήκαμε να απαγγέλνουμε στο διάλειμμα στίχους του Σαίξπηρ για την δικιά μας ευχαρίστηση! Αρχίσαμε να κάνουμε πρόβες από το πρωί ως και το απόγευμα! Να  ζωγραφίζουμε μεγάλα χαρτιά με τα χέρια μας σαν επαγγελματίες ζωγράφοι, να προσπαθούμε να μάθουμε τα βήματα της χορογραφίας και να τραγουδάμε με μια κιθάρα στο χέρι! Ο κύριος Μπουσιούτης , ως καθοδηγητής μας, μας βοήθησε στις πρόβες και κυρίως στα σκηνικά. Το δικό του όραμα είχε για την παράσταση και αυτό μοιράστηκε μαζί μας. Είναι ειλικρινής άνθρωπος και όταν κάναμε λάθος μας φώναζε «πάλι!», επέμενε.. δικαιολογημένα! Ένα μεγάλο ευχαριστώ δεν είναι αρκετό..


Η ημέρα της παράστασης είχε φτάσει και το άγχος μας είχε κυριέψει.. Θυμάμαι στη σκηνή εμένα να παλεύω να βγάλω τα κομμάτια στο πιάνο και τον Ματθαίο να προσπαθεί να συνδέσει τα καλώδια της κιθάρας του. Πιο δίπλα τα παιδιά έκαναν πρόβα στις δύσκολες χορογραφίες τους και απέξω από το θεατράκι οι υπόλοιποι να συνέχιζαν την πρόβα στα λόγια τους! Πάνω σε όλο αυτό τον πανικό μια καθηγήτρια του σχολείου, η κυρία Σπανού, που δεν την ψιλοσυμπαθούσα, με πλησίασε και με ρώτησε το εξής : «Γιατί έχετε άγχος? Έχετε κανέναν χορηγό που φοβάστε να μην μείνει ευχαριστημένος και πάρει τα χρήματά του πίσω?». Μια απλή σκέψη αλλά και αληθινή.. «Οι δικοί μας άνθρωποι είναι ακόμα πιο σημαντικοί» απάντησα με έναν αυθάδη τόνο. Και όμως αυτή είχε δίκιο.. νιώθαμε άγχος γιατί θέλαμε να τους κάνουμε περήφανους, και μετά τον ίδιο μας τον εαυτό!

Οι προβολείς φώτισαν τη σκηνή και άρχισα να παίζω στο πιάνο.. ένα όνειρο αρχίζει!
Στη σκηνή εμφανίστηκε πρώτα η Γεωργία Δημάκη ( η φωνάρα της ομάδας!) , γνωστή ως το Δαιμόνιο το ξωτικό, που με μαεστρία και έναν γλυκό τόνο στη φωνή της μας μάγεψε όλους! Έπειτα ο Βασίλης Τσέκενης ( όχι μόνο καλός μαθητής αλλά και φοβερός πλακατζής!) έδωσε ζωή στον ρόλο του Όμπερον του βασιλιά των ξωτικών! Μα πόσες πρόβες έκανε αξέχαστες! Στη συνέχεια, η Παναγιώτα Τσίγκα ( Πέννυ το χαϊδευτικό! ) υποδύθηκε τον ρόλο της Τιτάνιας, της βασίλισσας των ξωτικών, και έκλεισε τη σκηνή με έναν αξέχαστο μονόλογο. Ο Βίκτωρ Ιγκοντάρο ( δεν ξέρει μόνο πολύ καλό μπάσκετ από ό,τι βλέπεις..) ερμήνευσε το ρόλο του Δημήτρη, του ερωτευμένου νέου, και με τον αδερφό του τον Δανιήλ Ιγκοντάρο ( ο πλακατζής μας! ), που υποδήθηκε τον Λύσανδρο, τον άλλον ερωτευμένο νέο, έδωσαν μια αξέχαστη παράσταση.. κωμωδίας! Στα παρασκήνια είχαμε πέσει κάτω από τα γέλια και το κοινό επίσης! Βέβαια, χωρίς τα κορίτσια δεν θα μπορούσε να αποδωθεί τόσο επιτυχημένα αυτή η σκηνή! Η Ελένη Τσουτσάνη ( ναι, αυτό το μανάρι που ανέβηκε στη σκηνή και τα έχωσε χοντρά) που με τον τσαμπουκά της έδωσε μια γροθιά στις λέξεις της ομώνυμης ηρωίδας του Σαίξπηρ! Μαζί της ήταν η Αλεξάνδρα Σφυρή ( η μικρή μας ντροπαλή κοκκινομάλλα), η οποία υποδύθηκε τον ρόλο της Ερμίας της ερωτευμένης νέας και με το νάζι της κέρδισε τη συμπάθεια του κόσμου! Μέσα από αυτούς τους έρωτες και τις απροσεξίες των ξωτικών, οι θεατές παρακολουθούν ένα ονειρεμένο παραμύθι. Στο τέλος, ο ηρωικός Θησέας, ο Βαγγέλης Τζίμας (δεν χορεύει μόνο break dance αλλά και βαλς! ), και η Ιππολύτη, η αρχηγός των Αμαζόνων  που ερμήνευσε η Ιωάννα Σφυρή ( ταλαντούχα ζωγράφος, χορεύτρια και ηθοποιός! ), σχολίασαν αυτές τις νεανικές περιπέτειες σαν να εξέφραζαν τις σκέψεις του ίδιου του θεατή!


Τα ξωτικά, οι βασιλιάδες και οι πριγκίπισσες γίνονται ξαφνικά μπροστά στα μάτια μας .. επαγγελματίες χορευτές.. Ο ιστορικός Θησέας και η άγρια Ιππολύτη εκτελούν τόσο όμορφα και τόσο γρήγορα μια χορογραφία Βιεννέζικου Βαλς! Στη συνέχεια οι ερωτευμένοι νέοι, ο Δημήτρης, ο Λύσανδρος, η Ερμία και η Ελένη, χορεύουν ένα αισθησιακό τανγκό με αποτέλεσμα να συγκεντρώσουν όλα τα βλέμματα πάνω τους! Ακολουθεί και το βασιλικό ζευγάρι, η Τιτάνια και ο Όμπερον, που βηματίζουν στον ρυθμό της μουσικής με μεγάλο δυναμισμό!


Το χειροκρότημα εντείνεται.. Και η δικιά μου στιγμή να κλείσω την παράσταση φτάνει. Ποια είμαι εγώ? Με λένε Μυρτώ Πατάγια Μπακαράκη και ερμήνευσα τον ρόλο του Πουκ, του σκανταλιάρικου ξωτικού, και έπαιξα πιάνο στην αρχή της παράστασης. Μια μοναδική εμπειρία.. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ματθαίο Χατζή ( κιθαρίστας και σκίζει! ) που έκλεισε τόσο ευχάριστα την αξέχαστη αυτή εμπειρία! Ευχαριστούμε και την Μαρία Ζέππου για την βοήθειά της στα προγράμματα και την κυρία Όλγα Δημάκη και την Μαρίνα Δημάκη για τη βοήθειά τους στα σκηνικά ( οικογενειακή δουλειά το θέατρο τελικά!) και τον Γιουτζίν Ρούτσι για την ανεκτίμητη βοήθειά του στη μουσική! Επίσης, ευχαριστούμε πάρα πολύ την κυρία Κόγκα, ό,τι και να πω θα είναι λίγο για αυτόν τον καλόκαρδο άνθρωπο,και την αξιαγάπητη κόρη της την Βιβέτα Σακελλάρη για το hair styling και το απερίγραπτο make up!  Ευχαριστούμε τον κύριο Μπουσιούτη, τον ειλικρινή καθοδήγητή μας, για τη μεγάλη βοήθειά του! Και τέλος ευχαριστούμε τον ίδιο τον Σαίξπηρ για αυτό το αξέχαστο ταξίδι στην ποίηση!


Τελειώνοντας τη διήγησή μου θα θελαμε να αφιερώσουμε αυτή την παράσταση στην κυρία Κόγκα, η οποία ελπίζουμε να αναρρώσει σύντομα! Μόνο τα λόγια του Σαίξπηρ ταιρίαζουν για το κλείσιμο..


«Αν πειράξαμε κανέναν, οι ίσκιοι εμείς,
για σκεφθείτε και διορθώνεται το πράγμα.
Εδώ πέρα εκοιμηθήκατε όλοι εσείς
κι όνειρο ήταν οι οπτασίες σ’ αυτό το δράμα.
και σαν όνειρο, ασυνάρτητο, κουτό, τιποτένιο.

Μη μας βρίσετε γι’ αυτό.
Συγχωράτε μας κι εμείς θα διορθωθούμε.
σας το τάζω εγώ, σαν τίμιος Πουκ οπου ’μαι.
Κι αν η τύχη δε μας βοήθησε να δώσουμε
κάτι απόψε που ν’ αξίζει τον παρά,
απ’ τις γλώσσες τις φιδίσιες ας γλιτώσουμε
και θα σας το ξεπληρώσουμε ξανά.
βγάλτε αλλιώς τον Γιάννη ψεύτη.
το λοιπό, καληνύχτα αφήνω σ’ όλους σας εδώ»

Πατάγια Μπακαράκη Μυρτώ

100 χρόνια μετά..

100 χρόνια μετά..

Ήταν Δευτέρα πρωί, η πρώτη μέρα του σχολικού έτους. Όλοι ήμασταν ενθουσιασμένοι για την επιστροφή μας στα θρανία και στον τόπο του διαλείμματος! Η δασκάλα μας μπήκε στην τάξη και με ένα πλατύ χαμόγελο και άρχισε να μιλάει με βαθιά εκτίμηση για το μάθημα της ημέρας, τα εφτά θαύματα του κόσμου. Δεν μου προσέγγισαν το ενδιαφέρον τα όνοματα των διάφορων κτιρίων ούτε η μεγαλοπρέπειά τους.  Κοίταξα τριγύρω και είδα τα «θαύματα»! Με μια φανερή σιγουριά στη φωνή μου, της είπα πως αληθινά σημαντικά πράγματα στη ζωή μας, μπορεί να ναι και τα πιο απλά.

Βλέπω τον ουρανό, χρωματισμένο γαλάζιο με πινελιές άσπρου , και την θάλασσα, ατίθαση και απέραντη απλώνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα! Μου θυμίζουν την Ελλάδα, πάντα ελεύθερη! Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να εγκλωβίσει τη δύναμη της ανεξαρτησίας ούτε τα όνειρα του κάθε ανθρώπου για αυτή! Και βλέπω τον εαυτό μου να αλλάζει , τους ανθρώπους γύρω μου να ζουν την κάθε στιγμή της ζωής τους, τη φύση, η οποία σαν καμβάς από χρώματα ζωγραφίζει την κάθε λεπτομέρεια της ζωής. Ακόμα και τα παιδικά μου όνειρα να γίνονται πραγματικότητα και οι ευθύνες να εισβάλλουν στη ζωή μου.

Μυρίζω τον καθαρό αέρα της θάλασσας μετά την βροχή, των δέντρων και όλης της φύσης. Ακόμα και το άρωμα του κάθε ανθρώπου , που μπορεί η ευωδιά του να ναι ευχάριστη ως και μεθυστική.Σε ταξιδεύουν σε μια παλιά ανάμνηση και σου θυμίζουν πρόσωπα που αγαπάς !

Ακούω τη μουσική της χώρας μου που στις ένδοξες μάχες των μαχητών της πατρίδας μου με γυρίζει. Στα χρόνια τα οποία η μουσική έστελνε μηνύματα ελευθερίας στον κόσμο, που διψούσε για την εμψύχωσή τους! Με τα τραγούδια τα πατριωτικά , να σκέφτομαι τους αληθινούς μαχητές που είχε η Ελλάδα μας παλιά! Μα και τις σταγόνες της βροχής που σαν απαλή μουσική ακούγεται στα αυτιά μου και σε παρασέρνει στον δικό σου κλειστό κόσμο, δίνοντάς σου ελπίδα.

Γεύομαι τις γεύσεις της Ελλάδας. Το κάθε σπιτικό φαγητό το οποίο σε ταξιδεύει στην πατρίδα σου και σου θυμίζει ακόμα και τα παιδικά σου χρόνια. Και τα μυρωδικά , που με μια ξεχωριστή ευωδιά σε μαγεύουν νοερά. Και η θεά Αθηνά, η θεά της σοφίας , έδωσε την ελιά στην Αθήνα για να μας θυμίζει τις ρίζες όπου και να βρεθούμε στον κόσμο.

Γελάω στις καλές στιγμές, στη γέννηση ενός μωρού, στα ανέκδοτα που θα ακουσω και θα μου φτιάξουν την μέρα και ανταποκρίνομαι σε ένα όμορφο γέλιο. Το καλύτερο πράγμα στον κόσμο είναι αφού όταν είσαι λυπημένος θα σου φέρει ένα χαμόγελο στα χείλη σου και θα σου θυμίσει πως υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει να ζεις!

Αγαπάω  την οικογένειά μου , τους φίλους μου , τα μάτια ενός παιδιού που λάμπουν από ευτυχία και χαρά, ένα φιλί που την καρδιά μου μπορεί να σπάσει. Αυτή η λέξη δεν έχει ορισμό και δεν μπορείς να την περιγράψεις παρά μόνο να νιώσεις τη χαρά και να γευτείς το γλυκό καρπό από τον πόνο σου. Η αγάπη μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους !

Ζω σημαίνει να είμαι ο πραγματικός μου εαυτός! Μέσα από τις αναμνήσεις , για να εξερευνήσω τον κόσμο, για να καταλάβω τις σχέσεις των ανθρώπων, για μένα! ΖΩΗ είναι η πατρίδα σου, η οικογένειά σου , εσύ ο ίδιος! Αν δεν σηκώνεσαι κάθε φορά που πέφτεις, δεν χαμογελάς κάθε φορά που αρχίζει κάτι καινούργιο και δεν ακούσεις την καρδιά σου, ζεις μηχανικά! Άνοιξε τα μάτια και κοίτα γύρω σου.. Τι βλέπεις? Τι μυρίζεις? Τι ακούς? Τι γεύεσαι? Γιατί δεν γελάς και δεν αγαπάς? Όλα αυτά αν το σκεφτείς είναι μια ζωή!

52ο Λύκειο Κολωνού: Οι Αναμνήσεις!!

52ο Λύκειο Κολωνού: Οι Αναμνήσεις!!

Πολλοί άνθρωποι που γνωρίζω, αναπολούν τα όμορφα εφηβικά τους χρόνια και μου δίνουν μια συμβουλή.. Nα ζήσω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου, την εφηβεία μου! 

Το 52ο Γυμνάσιο και Λύκειο του Κολωνού αποτελεί το μέρος όπου πολλοί άνθρωποι πέρασαν και ο καθένας άφησε το δικό του χαρακτηριστικό στίγμα! Ο καθένας από αυτούς έζησε την κάθε στιγμή της ζωής του και την εφηβεία του! 

Βλέπω αυτές τις εικόνες τώρα και μου θυμίζουν τους χώρους του σχολείου , όπου έχω συνηθίσει να περνάω αρκετό χρόνο από την μέρα μου.. Βλέπω αυτούς τους χώρους παλιούς και γκρίζους αλλά γεμάτους με εφηβικές παρέες, χαμόγελα και μάτια γεμάτα όνειρα! 

  

Τα εφηβικά χρόνια εκφράζουν τον αγώνα για την κατανόηση του εαυτού μας και ολόκληρου του κόσμου. Το μέλλον μας , που φαντάζει τόσο μακρινό.. Η αντίρρηση μας σε ό,τι ακούσουμε ακόμα κι αν ξέρουμε ότι είναι σωστό.. 

Να γνωρίσεις τον πραγματικό εαυτό σου είναι η μεγαλύτερη πρόκληση..

 Μια παρέα που σε έκανε να ξεχνάς όλα τα άσχημα και να συμπεριφέρεσαι σαν μικρό παιδί. Άνθρωποι που ήταν δίπλα σου στις χαρές και στις λύπες, και αποτελούσαν την οικογένειά σου. Όνειρα που έκανες από μικρό παιδί και ευχόσουν στα αστέρια να πραγματοποιηθούν..

 Μα όσα χρόνια και αν περάσουν οι αναμνήσεις μένουν πάντα στην καρδιά μας και στο μυαλό μας.. Να μας θυμίζουν αυτά που ζήσαμε , τους ανθρώπους που αγαπήσαμε και τις στιγμές που είμασταν πραγματικά ο εαυτός μας ..

"Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στις αναμνήσεις μας και στις ελπίδες μας" Δροσίνης.

Πατάγια Μπακαράκη Μυρτώ 

Συντακτική Ομάδα

  

Ενα χαμόγελο

Ενα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα, κι όμως είναι πολύτιμο. Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται, χωρίς να φτωχαίνει εκείνος που το δίνει. Δεν διαρκεί παρά μονάχα μια στιγμή, αλλά η ανάμνησή του είναι πολλές φορές αιώνια.
Ενα χαμόγελο αναπαύει τον κουρασμένο, δίνει θάρρος στον απογοητευμένο, παρηγορεί τον λυπημένο, αναπτερώνει την αισιοδοξία και δημιουργεί την ευτυχία στο σπίτι.
Κι όμως δεν δανείζεται, δεν κλέβεται, δεν αγοράζεται, δεν παίρνεται εκβιαστικά, γιατί είναι κάτι που έχει αξία όταν δίνεται.
Κι αν καμιά φορά συναντήσετε κάποιον άνθρωπο που δεν σας χαρίσει το χαμόγελο που αξίζετε, φανείτε γενναιόδωροι κι ανώτεροι άνθρωποι και δώστε του εσείς το δικό σας, γιατί κανένας δεν το έχει τόση ανάγκη, όσο εκείνος που δεν μπορεί να το δώσει. :D

part I - MONOGRAMMA-ODYSSEAS ELYTIS

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ

ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ.ΓΙΑΤΙ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΟΦΩΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ!!